Highlands – górzysty region północnej Szkocji, obejmujący Góry Kaledońskie i Grampiany, Wyżynna Szkocja.
Highlands, region położony na północno-zachodnim wybrzeżu Szkocji, należy do najrzadziej zaludnionych w Europie. Urozmaicany licznymi jeziorami, często przeciwstawiany jest nizinnej krainie Lowlands, leżącej na południu. Highlands obejmuje również pobliskie wyspy. Jeszcze w późnym średniowieczu na terenie Highlands dominował celtycki język gaelicki, w przeciwieństwie do położonych na południu Szkocji nizin Lowlands (Niziny Szkockie), gdzie dominującym językiem był germański lallans/lowland scots.
Obszar ten jest bardzo słabo zaludniony, z wieloma pasmami górskimi dominującymi w regionie i obejmuje najwyższą górę na Wyspach Brytyjskich, Ben Nevis. W XVIII i na początku XIX wieku populacja regionu Highlands wzrosła do około 300 000, ale od ok. 1841 i przez następne 160 lat przyrost naturalny przewyższała emigracja (głównie do Kanady, Stanów Zjednoczonych, Australii i Nowej Zelandii oraz migracja do przemysłowych miast Szkocji i Anglii).To miejsce jest jednym z najsłabiej zaludnionych w Europie. Gęstość zaludnienia w regionie Highlands and Islands jest mniejsza niż jedna siódma całej Szkocji, porównywalna z gęstością w Boliwii, Czadzie i Rosji (na poziomie 9,1 / km2 (24/2) w 2012 roku.)